Apple pie gekte in Mount Surprise
Door: Marieke
Blijf op de hoogte en volg Marieke
26 Juni 2009 | Australië, Darwin
Hi,
Allemaal het THANK GOD IT’S FRIDAY gevoel??!! Wel lekker dat je dan nu een ontspannen verhaaltje kan gaan lezen..;)
Afgelopen week teruggekomen van mijn eerste echte outback ervaring, en dit was me d’r ook eentje. In plaats van mijn vorige berichtgeving van 85 inwoners waren het er in werkelijkheid 65. Die dag waren de toeristen meegeteld in de telling..Ik kan dan ook met trots schrijven dat ik zeker wel 40% van alle inwoners van Mount Surprise ken.
Gwenda en ik vertrokken dus om 6 uur ‘s ochtends met een busje vanuit Cairns. Een 5 uur durende rit en naarmate we Cairns steeds verder achter ons lieten, kregen we ineens beiden een twijfelgevoel.. waar waren we nou eigenlijk mee bezig? Geen idee waar we naar toe gingen, geen bereik, slangen, beestjes, mensen die we niet kenden.. en om heel eerlijk te zijn, ik snap de boerenhumor ook niet echt…Maarja de 2 weken waren nou eenmaal vastgelegd.
Bij aankomst in Mount Surprise kwam Russell ons al gelijk ophalen. Mijn eerste indruk: een raar, vies mannetje met een dikke buik en wat slangen.. het blijkt wel weer dat ik er helemaal naast zat. Russell is echt de alleraardigste Australische man die ik ken, heel gastvrij! We mochten heel veel en hij vond het leuk om ons van alles te leren over Mount Surprise en omgeving, zijn bedrijf en de slangen.
Mount Surprise bestaat uit 1 straat en een klein zijstraatje. In het begin gelijk kennis gemaakt met Judy en Daniel, een echtpaar die ook bij Russell in huis woont. Judy was eigenlijk de regelaar in de keuken van het restaurant dus met haar hadden we veel te maken. Werk bestond vaak uit eten voorbereiden en klaarmaken voor toeristen (dit klinkt alsof er een hele stroom langskomt, maar in totaal heb ik denk ik 25 toeristen geholpen in de 2 weken), veel koffie zetten, fruit en veggies uit de tuin plukken, vis en yabbi’s vangen in de creek, de marktdagen op woensdag en zaterdag voorbereiden, lunch en diner maken voor onszelf en daarna de keuken schoonmaken en alles afwassen. Ook moest er alcohol gemaakt worden..interessant proces dat distilleren. We maakten zelf bier en sterke drank voor eigen gebruik. Af en toe was het wel zwaar en ging ik weer terug in mijn oude patroon, klagen! (Sorry Gwen) Wij kregen geen geld voor het werk, maar gratis accommodatie en eten.
Gelijk de eerste dag gingen we schieten in een weiland. Eerst met een semi automatisch pistool, daarna kleiduifschieten met een wat groter geweer. Voelde me al meteen een outback chick.
We zijn een dag samen met Russell en twee andere Wwoofers ( willing workers on organic farms) naar de Undara Lava tubes geweest. Er zaten alleen maar bejaarden op de tour, over het looptempo wil ik niet eens beginnen en ze maakten ook een grapje die ik niet kon waarderen..Maargoed, de tour was gratis en dat is echt een magisch woord voor iedereen met een versleten rugzakje.
Ook nam Lester (local) ons mee op bushcamp. Uurtje rijden in zijn 4WD en met een pikhouweel en een schep mochten we aan de slag, nouja..ik mocht aan de slag. Ik kreeg namelijk een oude Italiaanse zeurpiet die niet teveel mocht tillen..Gwenda had de overactieve Lester die alles zelf wilde doen, want de schep was te groot voor haar.
Ik heb eigenlijk nooit iets met stenen gehad, maar omdat we een dagje niet hoefden te werken stond ik echt te springen om stenen te zoeken. Wel een paar mooie gevonden, smoking quarts en topas.
Voor de marktdagen mochten Gwenda en ik oa Anzac koekjes en caramel squares maken. Ineens kwam ik op het idee om ook een appeltaart te maken voor het wwoofteam. De appeltaart werd zeer goed ontvangen en kwam sindsdien op de kaart. In totaal denk ik rond de 80 appeltaartjes verkocht.. heel Mount Surprise stond op stelten door het nieuw geïntroduceerde product. Het was zelfs zo bijzonder dat Gwenda en ik de krant hebben gehaald die wordt gedistribueerd in de nabij gelegen dorpjes. Terry, een oude local wilde wel over ons een verhaaltje schrijven, zo schattig. Zie de foto voor het resultaat. Vooral de vergelijking van de beschrijving Arnhem en Hilversum vind ik persoonlijk erg grappig ;)
Dan natuurlijk nog de slangen. Russell had er 14, waarvan 1 zeer giftig. 2 druppels gif van de inland taipan kan 250.000 ratten, 8 volwassen mannen of 2 olifanten doden… heftig spul dus. Rustig maar, hier heb ik niet mee gespeeld. De black heated python, waterpython en de carpet python waren wel om mee te spelen..althans niet te wild, want nog steeds kunnen ze aardig vervelend bijten. Ik heb 3 shows van Russell meegemaakt en ben sindsdien ook echt niet meer bang..leg er ‘rustig’ 1 om m’n nek.
Hier in Mount Surprise hebben ze trouwens geen dokters. Er komt elke donderdag een flying doctor overvliegen en dan kan je langskomen. Ander leuk feitje: er lopen hier heel veel koeien rond (Brahma koeien) en deze cattle wordt bij elkaar gedreven door een helicopter.
Al met al echt een leuke ervaring en waardevolle vriendschappen gesloten, ik ga zeker (proberen) contact te blijven houden met Russell.
Woensdag heb ik een tweedaagse Kakadu tour gedaan. Toevallig zat er een Nederlands meisje die ik heb ontmoet in Cairns op dezelfde vlucht en dezelfde tour. Erg indrukwekkend, Kakadu een heel groot national park, 19.804 km². Eerst door de locale Aboriginals welkom geheten in hun land. Dit doen ze door in je gezicht te spugen met water, een verfrissende verrassing kan ik het wel noemen. Vervolgens geleerd hoe je moet speerwerpen en dieren kan doden. Deze krijgsmannen waren echt goed met de speren..in onze groep kon niemand nog een mier verwonden met zo’n speer. Ook wat wandelingen gemaakt naar Twin falls en Jim Jim falls en crocs gezien op een croccruise.
Momenteel zit ik in Darwin, een uitgaansparadijs. Ik doe daar dan zo nu en dan aan mee.. maar ben lang niet zo erg als al die “verschrikkelijke” Engelse meiden met weinig of geen kleren aan! Toch kan er wel een fishbowl cocktail in natuurlijk, kan niet in 1 keer overstappen naar heilig.
Maandagochtend om 5.00 begint mijn tour naar Alice Springs, weer de outback in dus. Heb er veel zin in..ik voel me steeds meer verbonden met het land en de Aboriginals. Er komt tegenwoordig ook echt een geluid uit de digeridoo..
Zo, dit was het wel weer voor nu, hoe is het met jullie??
Fijn weekend en kus vanuit down under!
Allemaal het THANK GOD IT’S FRIDAY gevoel??!! Wel lekker dat je dan nu een ontspannen verhaaltje kan gaan lezen..;)
Afgelopen week teruggekomen van mijn eerste echte outback ervaring, en dit was me d’r ook eentje. In plaats van mijn vorige berichtgeving van 85 inwoners waren het er in werkelijkheid 65. Die dag waren de toeristen meegeteld in de telling..Ik kan dan ook met trots schrijven dat ik zeker wel 40% van alle inwoners van Mount Surprise ken.
Gwenda en ik vertrokken dus om 6 uur ‘s ochtends met een busje vanuit Cairns. Een 5 uur durende rit en naarmate we Cairns steeds verder achter ons lieten, kregen we ineens beiden een twijfelgevoel.. waar waren we nou eigenlijk mee bezig? Geen idee waar we naar toe gingen, geen bereik, slangen, beestjes, mensen die we niet kenden.. en om heel eerlijk te zijn, ik snap de boerenhumor ook niet echt…Maarja de 2 weken waren nou eenmaal vastgelegd.
Bij aankomst in Mount Surprise kwam Russell ons al gelijk ophalen. Mijn eerste indruk: een raar, vies mannetje met een dikke buik en wat slangen.. het blijkt wel weer dat ik er helemaal naast zat. Russell is echt de alleraardigste Australische man die ik ken, heel gastvrij! We mochten heel veel en hij vond het leuk om ons van alles te leren over Mount Surprise en omgeving, zijn bedrijf en de slangen.
Mount Surprise bestaat uit 1 straat en een klein zijstraatje. In het begin gelijk kennis gemaakt met Judy en Daniel, een echtpaar die ook bij Russell in huis woont. Judy was eigenlijk de regelaar in de keuken van het restaurant dus met haar hadden we veel te maken. Werk bestond vaak uit eten voorbereiden en klaarmaken voor toeristen (dit klinkt alsof er een hele stroom langskomt, maar in totaal heb ik denk ik 25 toeristen geholpen in de 2 weken), veel koffie zetten, fruit en veggies uit de tuin plukken, vis en yabbi’s vangen in de creek, de marktdagen op woensdag en zaterdag voorbereiden, lunch en diner maken voor onszelf en daarna de keuken schoonmaken en alles afwassen. Ook moest er alcohol gemaakt worden..interessant proces dat distilleren. We maakten zelf bier en sterke drank voor eigen gebruik. Af en toe was het wel zwaar en ging ik weer terug in mijn oude patroon, klagen! (Sorry Gwen) Wij kregen geen geld voor het werk, maar gratis accommodatie en eten.
Gelijk de eerste dag gingen we schieten in een weiland. Eerst met een semi automatisch pistool, daarna kleiduifschieten met een wat groter geweer. Voelde me al meteen een outback chick.
We zijn een dag samen met Russell en twee andere Wwoofers ( willing workers on organic farms) naar de Undara Lava tubes geweest. Er zaten alleen maar bejaarden op de tour, over het looptempo wil ik niet eens beginnen en ze maakten ook een grapje die ik niet kon waarderen..Maargoed, de tour was gratis en dat is echt een magisch woord voor iedereen met een versleten rugzakje.
Ook nam Lester (local) ons mee op bushcamp. Uurtje rijden in zijn 4WD en met een pikhouweel en een schep mochten we aan de slag, nouja..ik mocht aan de slag. Ik kreeg namelijk een oude Italiaanse zeurpiet die niet teveel mocht tillen..Gwenda had de overactieve Lester die alles zelf wilde doen, want de schep was te groot voor haar.
Ik heb eigenlijk nooit iets met stenen gehad, maar omdat we een dagje niet hoefden te werken stond ik echt te springen om stenen te zoeken. Wel een paar mooie gevonden, smoking quarts en topas.
Voor de marktdagen mochten Gwenda en ik oa Anzac koekjes en caramel squares maken. Ineens kwam ik op het idee om ook een appeltaart te maken voor het wwoofteam. De appeltaart werd zeer goed ontvangen en kwam sindsdien op de kaart. In totaal denk ik rond de 80 appeltaartjes verkocht.. heel Mount Surprise stond op stelten door het nieuw geïntroduceerde product. Het was zelfs zo bijzonder dat Gwenda en ik de krant hebben gehaald die wordt gedistribueerd in de nabij gelegen dorpjes. Terry, een oude local wilde wel over ons een verhaaltje schrijven, zo schattig. Zie de foto voor het resultaat. Vooral de vergelijking van de beschrijving Arnhem en Hilversum vind ik persoonlijk erg grappig ;)
Dan natuurlijk nog de slangen. Russell had er 14, waarvan 1 zeer giftig. 2 druppels gif van de inland taipan kan 250.000 ratten, 8 volwassen mannen of 2 olifanten doden… heftig spul dus. Rustig maar, hier heb ik niet mee gespeeld. De black heated python, waterpython en de carpet python waren wel om mee te spelen..althans niet te wild, want nog steeds kunnen ze aardig vervelend bijten. Ik heb 3 shows van Russell meegemaakt en ben sindsdien ook echt niet meer bang..leg er ‘rustig’ 1 om m’n nek.
Hier in Mount Surprise hebben ze trouwens geen dokters. Er komt elke donderdag een flying doctor overvliegen en dan kan je langskomen. Ander leuk feitje: er lopen hier heel veel koeien rond (Brahma koeien) en deze cattle wordt bij elkaar gedreven door een helicopter.
Al met al echt een leuke ervaring en waardevolle vriendschappen gesloten, ik ga zeker (proberen) contact te blijven houden met Russell.
Woensdag heb ik een tweedaagse Kakadu tour gedaan. Toevallig zat er een Nederlands meisje die ik heb ontmoet in Cairns op dezelfde vlucht en dezelfde tour. Erg indrukwekkend, Kakadu een heel groot national park, 19.804 km². Eerst door de locale Aboriginals welkom geheten in hun land. Dit doen ze door in je gezicht te spugen met water, een verfrissende verrassing kan ik het wel noemen. Vervolgens geleerd hoe je moet speerwerpen en dieren kan doden. Deze krijgsmannen waren echt goed met de speren..in onze groep kon niemand nog een mier verwonden met zo’n speer. Ook wat wandelingen gemaakt naar Twin falls en Jim Jim falls en crocs gezien op een croccruise.
Momenteel zit ik in Darwin, een uitgaansparadijs. Ik doe daar dan zo nu en dan aan mee.. maar ben lang niet zo erg als al die “verschrikkelijke” Engelse meiden met weinig of geen kleren aan! Toch kan er wel een fishbowl cocktail in natuurlijk, kan niet in 1 keer overstappen naar heilig.
Maandagochtend om 5.00 begint mijn tour naar Alice Springs, weer de outback in dus. Heb er veel zin in..ik voel me steeds meer verbonden met het land en de Aboriginals. Er komt tegenwoordig ook echt een geluid uit de digeridoo..
Zo, dit was het wel weer voor nu, hoe is het met jullie??
Fijn weekend en kus vanuit down under!
-
26 Juni 2009 - 12:10
Bente:
Hi darling!
Die verhalen over Mount Surprise lijken wel erg op mijn Canada avontuur: leven in 'the middle of nowhere', beetje schieten en vooral een geweldige ervaring hebben! Ook wel wat verschillen: jij kwam in de plaatselijke krant vanwege je appeltaart (lekker in augustus bij een kopje thee! Hint, hint...! ;-)), ik vanwege mijn deelname aan langlaufrace. Gelukkig hadden wij géén slangen, haha!
Geniet van de laatste vijf weken Australië!!!
Dikke kus, Bente
Ps: Ik ben trots op je dat het gelukt is vandaag met het verhaal, haha! -
26 Juni 2009 - 12:37
Annelie:
Heeeey Marieke!!!
Ik volg je verhalen op de voet hoor ;)! Haha echt super leuk om te lezen en mooie foto's! Fijn dat je het zo naar je zin hebt! Maakt mij ook steeds meer curious om Down Under te gaan :)! Hilarisch ook waar Apple Pie wel niet goed voor is ;)!
Vanavond staat hier in Zeeland met Marloes Concert @ Sea op de planning met huize Haagweg! Ik zal ze de groeten van je doen ;)! Ik kijk uit naar je volgende avontuur!
Greeeeets en genieten daar!!!!
Lieve groetjes uit Zeeland!!!
Annelie -
26 Juni 2009 - 12:44
Vera:
Geweldig verhaal weer! Lijkt me toch wel een super ervaring zo'n wooff-avontuur! Toch maar eens kijken of ik dat ook niet ff kan regelen! Jij nog maar 5 weekjes te gaan? Wat gaat de tijd toch snel!!!
Voor mij nog ongeveer 6 maanden! En ik vind het eigenlijk een heerlijke gedachte.. ik hoef voorlopig nog niet naar huis!
Kus veer -
26 Juni 2009 - 13:05
Stannie:
Heey Marieke!!!
Wat een geweldig avontuur :D toch wel jammer dat ik dat gemist heb.. :( (ik wil terug)haha
Alvast heel erg veel plezier nog!!
Geniet ervan Xjes Stan -
26 Juni 2009 - 15:41
Frank:
1 woord: briljant!
Wat klinkt het als een supermooi avontuur dat je hebt gehad in Mt Surprise. Een echte verrassing dus, want volgens mij had je het niet zo verwacht.
Veel plezier in de outback en bij de aboriginals! Geniet er van!!!!!
Veel liefs vanuit de plek vlak bij de parachutelandingen in WW2. -
27 Juni 2009 - 00:47
Gwenda:
haha topverhaaltje weer, zo herkenbaar :P
was toch wel leuk daar he, als je zo terug kijkt!
goed plan om ze eens een kaartje te sturen! missch ook nog foto's?
foto's kakadu zien dr echt gaaf uit! (schieten, speerwerpen.. je wordt nog gevaarlijk)
Heel veel plezier op weg naar Adelaide en ik spreekje laters weer lokale beroemdheid!
xxx -
27 Juni 2009 - 11:07
Lonneke:
ha Marieke,
Mooi verhaal. Ik heb vandaag voor het eerst van een digeridoo (schrijf ik dit wel goed) gehoord en 'gespeeld'. Nou ja gespeeld, ik kan er natuurlijk niks van, maar Folpmer heeft een aardig talent. Mis je meissie. Jammer dat we te ver van elkaar zijn om elkaar te zien.
dikke kus,
Lonnes -
27 Juni 2009 - 15:35
Sebas:
Owjee....jij gaat daar vast wonen, volgens mij allemaal veel te leuk!
Daar moeten we het dan toch maar eens goed over hebben ;-)
Veel plezier nog...de laatste dagen.
xx -
28 Juni 2009 - 00:56
Ilse:
Hey mate!
Zo jammer dat ik je net heb gemist in Cairns! :( Maar dat outbackverhaal klinkt weer super!:D Mss moet ik toch ook eens gaan woofen, het is igg een superervaring om mee te maken lijkt me!
Heel veel plezier in de outback!
xxxx -
28 Juni 2009 - 20:17
Ludwine:
He Marieke,
Je verhalen klinken weer super! En dit is zeker een verrassende nieuwe kant van je! ;-)
Heel veel plezier nog de laatste weken van je OZ-avontuur!
Liefs Ludwine -
29 Juni 2009 - 12:09
Rob:
Hey Miss Irwin,
Diertjes die niet kunnen wurgen, bijten, vergiftigen, trappen, roggen zijn zooooo saai....:))
Enjoy the Outback sweetie!!!
XXXXXXXXXXXXXXXX -
29 Juni 2009 - 18:31
Marloes:
Schatje!!
Wat een GE-WEL-DIG avontuur!! Moest erg lachen om je apple pie story!! Heeeerlijk, haha! :)
& nu ben je alweer aan je volgende avontuur begonnen in Alice Springs, ben benieuwd naar je nieuwe story tussen de abbo's!!
Hier gaat alles prima! Ik moet je bij deze ook de groetjes van Rens doen. &ook dit jaar was C@S weer een super strandfeessie! ;) Volgende keer ben je ook weer van de partij hoor!
Nou, ik ga hier nog maars een btje klussen..! Nog ff en dan kan ik solliciteren als bouwvakker!
Miss You!
Dikke kus!!!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
